วันวาเลนไทน์

    ประวัติวันวาเลนไทน์

   กำเนิดวันวาเลนไทน์ เทศกาลวาเลนไทน์ เริ่มมีขึ้นตั้งแต่ยุคที่จักรวรรดิโรมันเรืองอำนาจ ในยุคนั้น วันที่ 14 กุมภาพันธ์ของทุกปี ถูกจัดให้เป็นวันหยุด เพื่อเป็นเกียรติแต่เทพเจ้าจูโน่ผู้เป็นจักรพรรดินีแห่งเทพเจ้าโรมัน นอกจากนี้แล้วพระองค์ยังทรงเป็นเทพเจ้าแห่งอิสตรีเพศและการแต่งงาน และในวันถัดมา คือวันที่ 15 กุมภาพันธ์ เป็นวันเริ่มต้นเทศกาลเฉลิมฉลองแห่งลูเพอร์คาร์เลีย การดำเนินชีวิตของหนุ่มสาวจะถูกตัดขาดออกจากกันอย่างสิ้นเชิง อย่างไรก็ตาม มีขนบธรรมเนียมอย่างหนึ่งของชายหนุ่มก็คือ การจับฉลาก ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ก่อนที่จะเริ่มต้นเทศกาลลูเพอร์คาร์เลีย ชื่อของเด็กสาวจะถูกเขียนลงในเศษกระดาษและใส่ลงในไห ชายหนุ่มแต่ละคนจะจับฉลากเพื่อเลือกคู่ในเทศกาลเฉลิมฉลองนี้ บ่อยครั้งที่หนุ่มสาวต่างถูกใจกัน และแต่งงานกันในเวลาต่อมา

My Love My Valentine

มีดอกไม้ในช่อสวยรวยกลิ่นหอม
ดนตรีพร้อมน้อมหัวใจให้ของขวัญ
กุหลาบงามอีกความรักจักพร้อมพรรณ
มอบให้วันวาเลนไทน์...โอบใจเธอ

ไม่ใช่เพียงแค่เคียงกันวันสิบสี่
ทุกนาทีมีรักแจกแลกเสมอ
ทุกเวลาค่าดวงจิตคิดละเมอ
ใจไม่เผลอเพ้อถึงใคร...ใจจดจำ

สุขถ่องแท้แน่นักรักเธอยิ่ง
สุขใจจริง...สิ่งสวรรค์อันชื่นฉ่ำ
ที่มีคุณหนุนเนื่องไป...ใช้รักนำ
ต่างมีคำแห่งรักเป็นหลักใจ

ขอบคุณเธอที่เจอฉันทุกวันนี้
ขอบคุณที่มีกันทุกวันใหม่
เป็นเพื่อตายแม้กายสูญพูนอาลัย
แต่ดวงใจไม่พรากลาวิญญาณ์ยง

ดีใจที่มีเธอเป็นเช่นคู่ยาก
ทางลำบากถากสิ้นดังตั้งประสงค์
แม้ร่างกาย—ลมหายใจมลายปลง
หลับตาลงเพราะคงรักปักชีวิน

จะคู่กันทุกวันวาเลนไทน์
จะอุ่นไอได้ห่มกอดสอดสุขสันต์
กี่ชาติหน้ามาพบคู่อยู่ด้วยกัน
แบ่งหัวใจให้สัมพันธ์...ฉันรักเธอ